Αθόρυβη αλλά μεγαλειώδης η προσφορά στην ενορία του Αγίου Κωνσταντίνου;.

Διαβήκαμε την πύλη του ιστορικού κοιμητηρίου του Ηρακλείου, του Αγίου Κωνσταντίνου, το πρωί της προπαραμονής των Χριστουγέννων. Αυτό που θα περίμενε κανείς να δει, μια βροχερή και κρύα μέρα του χειμώνα σε ένα νεκροταφείο, θα ήταν μερικούς συγγενείς να επισκέπτονται τα μνήματα προσφιλών τους προσώπων για να τα φροντίσουν ή για να κάνουν κάποιο τρισάγιο στη μνήμη τους.

Κι όμως, η κίνηση φαίνεται, τουλάχιστον στα δικά μας μάτια, ασυνήθιστα έντονη για μια μέρα που οι καιρικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές και επιπλέον μια μέρα που οι περισσότεροι ετοιμάζονται για τη μεγάλη γιορτή της Γέννησης του Θεανθρώπου.

Κόσμος πάει κι έρχεται. Ενορίτες του Αγίου Κωνσταντίνου και μη καταφθάνουν αφήνοντας στο διάδρομο γλυκά, τρόφιμα, διάφορα είδη που χρησιμεύουν είτε για τις ανάγκες του Ναού, είτε για τη φροντίδα των αναξιοπαθούντων που η Ενορία έχει θέσει υπό την προστασία της. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που θελήσαμε να μιλήσουμε με τον πατέρα Κωνσταντίνο Πιτσικάκη, τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού του Κοιμητηρίου. Άλλωστε, η φιλάνθρωπος δράση της ενορίας είναι ήδη γνωστή στους Ηρακλειώτες. Όμως, η προσφορά που βασίζεται εξ ολοκλήρου στον εθελοντισμό δεν περιορίζεται μόνο στα συσσίτια.

«Δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες των ανθρώπων» λέει στο cretapost.gr ο παπά Κωστής και διευκρινίζει «ξεκινήσαμε αφότου οι ίδιοι οι άνθρωποι μας έδειξαν τις ανάγκες τους. Όταν άρχισαν να έρχονται εδώ στο Κοιμητήριο συμπολίτες μας, συνάνθρωποί μας και να μας ζητούν λίγο λάδι ή 2 ευρώ για να αγοράσουν ασπιρίνες, αντιληφθήκαμε ότι έπρεπε να δράσουμε».

Η σίτιση των φοιτητών

Όπως μας λέει ο παπά Κωστής, αναλαμβάνοντας εφημέριος στον Άγιο Κωνσταντίνο, βρήκε θεσμοθετημένη μια παράδοση χρόνων. Τη φροντίδα νεαρών ανθρώπων, τους οποίους η Ενορία αναλάμβανε τη σίτιση, τη στέγαση και τις σπουδές τους. «Στο πέρασμα των χρόνων» μας λέει ο εφημέριος «η ενορία του Αγίου Κωνσταντίνου παρέδωσε στην κοινωνία περίπου 30 λαμπρούς επιστήμονες. Όταν ανέλαβα βρήκα την παράδοση αυτή εδραιωμένη και φυσικά τη συνέχισα. Γιατί η Εκκλησία δεν σου προσφέρει τροφή, αλλά σου διδάσκει τον τρόπο για να βρεις τροφή, πνευματική και υλική. Στην πορεία όμως ενέσκηψε η οικονομική κρίση και ο αριθμός των αναξιοπαθούντων που ζητούσαν βοήθεια μεγάλωνε συνεχώς. Έτσι, ξεκινήσαμε τα συσσίτια. Αρχικά σιτίζαμε 20 άτομα, κατόπιν 50 και σήμερα φροντίζουμε 240 άτομα, στα οποία προσφέρουμε καθημερινά μαγειρεμένο φαγητό που παρασκευάζουμε εμείς εδώ, στην κουζίνα που διαθέτουμε. Από τα άτομα αυτά, τα 40 είναι φοιτητές της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης, παιδιά από άλλα μέρη της Ελλάδας που έχουν έρθει εδώ για να σπουδάσουν και αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα».

Προσφορά που βασίζεται στον εθελοντισμό

Που βρίσκονται, όμως, οι πρώτες ύλες για τη σίτιση τόσου μεγάλου αριθμού ανθρώπων; «Αποκλειστικά και μόνο στον εθελοντισμό», λέει ο παπά Κωστής και εξηγεί: «Τις ημέρες αυτές των γιορτών, η κουζίνα δεν λειτουργεί. Ωστόσο, δίνουμε τρόφιμα στους ανθρώπους που φροντίζουμε για να φτιάξουν οι ίδιοι το φαγητό τους. Το τελευταίο διάστημα δεν ήμασταν σε θέση να δώσουμε παρά μόνο ρύζι ή μακαρόνια, γεγονός που μας προβλημάτισε. Ώσπου εμφανίστηκε μια κυρία, η οποία στη μνήμη της αδελφής της θέλησε να προσφέρει κοτόπουλα για τους αναξιοπαθούντες που φροντίζουμε. Για μας αυτό ήταν θεία παρέμβαση επειδή το να σιτίζεις  240 άτομα καθημερινά, είναι μεγάλη ευθύνη».

Τα εκκλησιαστικά ιατρεία

Οι ανάγκες όμως ενός ανθρώπου που βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση δεν είναι μόνο η τροφή. Έτσι, η προσφορά της ενορίας του Αγίου Κωνσταντίνου επεκτάθηκε ακόμη περισσότερο και σήμερα στο κτίριο του Ιδρύματος της Αγίας Αναστασίας που λειτουργεί έξω από τον χώρο του Κοιμητηρίου, άρχισαν να λειτουργούν τα εκκλησιαστικά ιατρεία, στα οποία παρέχεται δωρεάν και ιατρική φροντίδα σε όσους το έχουν ανάγκη.

«Η λειτουργία των εκκλησιαστικών ιατρείων είναι κάτι το ιδιαίτερα σημαντικό» λέει ο πατέρας Κωνσταντίνος. Μετά τις σπουδές του στη συστηματική ψυχολογία, συνέχισε με διδακτορικό στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, με επιστημονικό αντικείμενο την ενσυναίσθηση, δίπλα στον καθηγητή κ. Χρήστο Λιονή.

«Ο κ. Λιονής» εξηγεί ο παπά Κωστής «είναι ο κορυφαίος αυτής της δράσης. Ο ίδιος, μαζί με ένα επιτελείο γιατρών, έρχονται και εξετάζουν τους ασθενείς που έχουν ανάγκη. Το μεγαλειώδες είναι ότι με την ιατρική αυτή ομάδα επισκεπτόμαστε τους αναξιοπαθούντες και στα σπίτια τους, ειδικά τους μονήρεις και τους εγκαταλελειμμένους. Οι γιατροί τους εξετάζουν και τους δίνουν φάρμακα, γιατί στα εκκλησιαστικά ιατρεία, εκτός από καρδιολογικό, παιδιατρικό, κυτταρολογικό και διατροφικό τμήμα, λειτουργεί και φαρμακείο, ενώ υπάρχει και ο απαραίτητος εξοπλισμός οδοντιατρείου. Παρέχουμε σε όσους το έχουν ανάγκη και ψυχολογική στήριξη. Αν διαπιστώσουμε ότι κάποιος χρειάζεται ψυχιατρική φροντίδα, συνεργαζόμαστε και με τον καθηγητή τον κ. Νίκο Παρίτση. Όλα αυτά για να γίνουν βασίζονται αποκλειστικά στον εθελοντισμό, στη διάθεση που έχουν καθηγητές και γιατροί να προσφέρουν στον συνάνθρωπο. Ακόμη και οι συνεργάτες μας που έχουν αναλάβει την εύρυθμη λειτουργία των εκκλησιαστικών ιατρείων και την οργάνωση των επισκέψεων των ασθενών, εργάζονται και αυτοί εθελοντικά».

Ρεπορτάζ: Ελίνα Φαρσάρη